همسفرم ...

تو که نیستی از خودم بیخبرم کی بیاد و کی بشه همسفرم

                     دل من از تو جدا نیست این هوا بی تو هوا نیست

                                      چی بگم از کی بگم وای دیگه غم یکی دوتا نیست                 

                                                             دستم از دست تو دور  این شروع ماجراست

 روز و شب هفته و ماه  قصه های غصه هاست

                     بودن اینجا که منم مرگ بی چون و چراست

                                    همه چی از بد و خوبقصه رنگ و ریاست           

                                                             عشق و مستی پیش تو پشت دیوار سیاس

غم غربت نداره اونجا که خونه ماست

                     میام اونجا که برام خونه خاطره هاس

                                   تو فقط به من بگو پل نشکسته کجاس

    

کنارمی ...

کنار تو فقط اروم میشم

      پر از دلشوره ام هر جای دیگه 

                        تو تقدیر منی بی لحظه ای شک 

                               چشات اینو بهم هر لحظه میگه

                                                        تو میخندی پر از لبخند میشم 

                                                                تموم زندگیم خوش رنگ میشه 

صدای پای تو تو خونه هر روز 

واسه من بهترین اهنگ میشه ...

                                       همه دنیا شبیه ارزومه

                                       روزهای سرد تنهایی تمومه ...

             چقد خوشبختی نزدیکه کنار من که راه میری

             از این دنیا رها میشم تو که دستامو میگیری

                                      تو که خوشحال باشی خوبه خوبم

                                       دیگه از زندگی  چیزی نمیخوام

                                                                                        تا وقتی دستاتو دارم  

                                                                                       چه فرقی میکنه کجای دنیام  ؟؟؟

 

                                        کنار تو فقط اروم میشم ... 

     

                       

عاشقی ...

چقدر خوبه که تو هستی چقدر خوبه تو رو دارم

               چقدر خوبه که از چشمات میتونم شعر بردارم

                                                           تو که دلواپسم میشی همه دلواپسیم میره

                                                                           شاید این واسه تو زوده یا شاید واسه من دیره

واست زوده بفهمی من چرا آواره ی دردم

                واسم دیره از این خلوت به شهرعشق برگردم

                                                          واسم دیره پشیمون شم چه خوبه با تو شب گردی

                                                                           واست زوده بفهمی که چه کاری با خودت کردی

نه اینکه بی تو ممکن نیست ، نه اینکه بی تو میمیرم

                  به قدری مسری حالت که دارم عشق میگیرم

                                                          همه دلشورم از اینه که عشق اندازه ی حاله

                                                                           تو جوری عاشقی کن که نفهمم عشق کوتاهه

         

آرزو ...

 نوازش می کنی من رو همین حالا همین لحظه 

            همین حالا که فرصت هست ،

             همین حالا که دل سرده

                                      چه احساسی به من میده ،

                                      شبیه گرمی دستات

                                                             میشه گرم و لطیف این دل  

                                                             توی هر لحظه از رویات

همین حالا که من لعنت نصیب زندگی کردم 

              شدی راهی نسیب من به دنیای تو برگردم

                               سلامت رنگش ابی بود که من ارامشو دیدم 

                                                     نگاهت اوج خواستن بود که من توش ارزو چیدم 

نگاه گرم و معصومت شده طاقت واسه دردام

دلیل لحظه لحظه شعرمی تو ،

                                         شادیه دنیام 

             

                                                                                                             "حجت بهمدی"

            

 

من اگه نباشم ...

من نباشم کی تو رویا موهاتو ناز می کنه

    کی با بالهای شکسته با تو پرواز می کنه 

            راست بگو من که نباشم اخمهای پیشونیتو 

                  کی میاد دونه دونه با حوصله باز می کنه 

                                          من نباشم کی میاد ناز نگات و می خره 

                                                 کی میاد دنبال تو، تو رو به خورشید ببره 

                                                       کی میگه هوا همیشه با تواِ 

                                                              واسه ی خاطر تو جون میده پشت پنجره 

من اگه نباشم کی واسه همیشه تو رو می پرسته

                                           کی برات می میره 

                                                    کی نمیشه خسته 

                                                                              کی تو رو میذاره روی دو تا چشماش 

                                                                                          کی اگه نباشی می گیره نفسهاش 

                                                                                                                                     من اگه نباشم  ... 

من نباشم کی تحمل می کنه حال تو رو

      با رقیب رفتن و اذیتا و آزار تو رو 

             تو خودت داور میدون شو بگو 

                      کیه که جواب نده تلخی رفتار تو رو 

                                           من نباشم کی برات قصه می گه تا بخوابی 

                                                 کی میاد سراغ رویات تو شبهای مهتابی 

                                                           کی بیداره تا تو خوابت ببره 

                                                                   کی قایم میشه توی ابرا که راحت بتابی ؟؟؟ 



بغض ...

   نزار امشبم با یه بغض سر بشه

     بزن زیر گریه ، چشات تر بشه

             بزار چشماتو خیلی آروم رو هم

                   بزن زیر گریه، سبک شی یه کم

                                                                  یه امشب غرورو بزارش کنار

                                                                         اگه ابری هستی ، با لذت ببار

                   هنوزم اگه عاشقش هستی که

                        نریز غصه هاتو تو قلبت دیگه

غرورت نزار دیگه خستت کنه

      اگه نیست باید دل شکستت کنه

              نمیتونی پنهون کنی داغونی

                        نمیتونی یادش نباشی، به این آسونی

                                                                      هنوز عاشقیو دوسش داری تو

                                                                             نشونش بده اشکای جاریتو

                   نمیتونی پنهون کنی داغونی

                         نمیتونی یادش نباشی، به این آسونی

          

عاشقانه ...

اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست

                        به من نگو که چگونه بی تو زیستن را تمرین کنم

                                                   مگر ماهی بیرون از آب میتواند نفس بکشد ؟؟؟ 

                                                   مگر می شود هوا را از زندگیم برداری و من زنده بمانم ؟؟؟

                        بگو معنی تمرین چیست ؟

               بریدن از چه چیز را تمرین کنم ؟

                                بریدن از خودم را ؟

                                                         مگر همیشه نگفتم که تو هم پاره ای از تن منی ...

                                                                       از من نپرس که اشکهایم را برای چه به پروانه ها هدیه می دهم

                                                                                 همه می دانند که دوری از تو روحم را می آزارد

تو خود پروانه ها را به من سپردی که میهمان لحظه های بی کسی ام باشند

نگاهتت را از چشمم برندار مرا از من نگیر ...

                                     هوای سرد اینجا رو دوست ندارم

                            مرا عاشقانه در آغوش بگیر که سخت تنهام  


   

غزل اتش ...

خونی چکید و حنجره ی خاک جان گرفت

         بغضی شکست و دامن هفت آسمان گرفت 

                      آبی که دستبوس عطش بود شعله زد 

                                   آتش سراغ خیمه ی رنگین کمان گرفت  


ابری برای گریه نیامد ولی ز سنگ خون

         غنچه غنچه خاک تو را در میان گزفت 

                      اسبی ز سمت علقمه آمد دگر بس است 

                                   تیری امام آینه ها را نشان گرفت 

مانده است در حکایت این سوگ، شعر من

          چندتن که جسم سوخت و آتش به جان گرفت 

                     از آخرین شراره چنین می رسد به گوش: 

                                 باید تقاص عافیت از کوفیان گرفت 
 

                                                                             "سید ضیاءالدین شفیعی"

                                                                                                                                               

بمون ...

به آرزوی دیدنت تا خودآسمون میرم

                             ابرارو آتیش میزنم چشمای ماه و میگیرم

                                     رو شونه‌های عطر تو خورشید و پر پر می‌کنم

                                                                       میون پرسه‌های شب عشق تو باور می‌کنم

هنوز تو اینهٔ چشات شرم گل‌های مریمه   

       با تو حریم لحظه هام غرق نسیم و شبنمه

                                               نگاه ناز تو مثل یه معبد مقدسه    

                                                      تو که نباشی‌ عشق من دنیا به آخر میرسه

دستتو میگیرم  بمون، من بی‌ تو می‌میرم بمون!

                                                                                      "بابک صحرایی"

   

محتاجم ...

به آغوش تو محتاجم ؛

                 برای حس آرامش ...  

                                          برای زندگی با تو ،  

                                                   پر از شوقم پر از خواهش ...  

به دستهای تو محتاجم؛

                برای لمس خوشبختی ، 

                                          واسه تسکین قلبی که براش عادت شده سختی ... 

به چشمهای تو محتاجم ؛

               واسه تعبیر این رویا ... 

                                         که بازم میشه عاشق شد تو این بی رحمیِ دنیا ... 

به لبخندِ تو محتام ؛ 

               که تنها دلخوشیم باشه ... 

                                          بزار دنیای بی روحم به لبخند تو زیبا شه ... 

   

              به تو محتاجم و باید پناه هق هقم باشی ، 

                                                    همه ی آرزوم بوده که روزی عاشقم باشی ... 

     

غدیر ...

دستي به هوا رفت و دو پيمانه به هم خورد
        در لحظه «مي» نظم دو تا شانه به هم خورد

                  دستور رسيد از ته مجلس به تسلسل 
                        پيمانه «مي» تا سر ميخانه به هم خورد

                                    دستي به هوا رفت و به تاييد همان دست 
                                           دست همه قوم صميمانه به هم خورد

«لبيك علي »قطره باران به زمين ريخت
   «لبيك علي» نور و تن دانه به هم خورد

                                                   يك روز گذشت و شب مستي به سر آمد 
                                                            يعني سر سنگ و سر ديوانه به هم خورد

                                                                       پس باده پريد از سر مستان و پس از آن 

                                                                              بادي نوزيد و در يك خانه به هم خورد  

      

گمشده ...

          قدم مي زنم شهر خاموشي رو !

                                                                 قدم مي زنم اين فراموشي رو ! 

          ورق خورده دفترچه ي كوچه ها 

                        من و تو ، تو و من ، رسيدن به ما ...

                                                                اگه شب ، شب سرد تكراريه 

                                                                              هنوز عطر دستاي تو جاريه 

          دل بي طپش ردت و از بره 

                        نگاه كن من و تا كجا مي بره !

                                                              

                                                                 نگاه كن من و تا كجا مي بره !

                                                                              بتاب از تو پلك تر پنجره !

          بيا تا نلرزه قدم هاي عشق !

                        نذار بشكنه مرد تنهاي عشق !

                                                                 ببر شب رو از شهر دلواپسي !

                                                                              بگو از كدوم كوچه سر مي رسي ؟

         تو پيچ كدوم واژه پيدات كنم ؟

                       بگو تو كدوم خواب تماشات كنم ؟ 

      

داداشی ...

داداشی قربون خنده های تو

    قربون مهربونیت، صفای تو

                داداشی دوست دارم، عزیزمی

                      این دل نازک من فدای تو

                                   می خوام هر چی غصه هست پاک بکنم

                                         لحظه ی جدایی رو خاک بکنم

                                                     بوسه بارون بکنم اشکاتو من

                                                         باغ خنده هات رو پر تاک بکنم

میدونی تنها بهونه ام  شدی؟

    سوژه ی شعر و ترونه ام شدی؟

                   میدونی خیلی عزیزی تو برام؟

                         میدونستی گل پونه ام شدی؟

                                        خنده هات مثل شقایق می مونه

                                              این دلم همیشه لایق می مونه؟

                                                            توی رودخونه ی آبی چشام

                                                                 دل تو مثل یه قایق می مونه


  

تو مرا ...

من که تسبیح نبودم ، تو مرا چرخاندی

     مشت بر مهره تنهایی من پیچاندی

           مهر دستان تو دنبال دعایی می گشت

                 بارها دور زدی ذهن مرا گرداندی

                       ذکرها گفتی و بر گفته خود خندیدی

                               از همین نغمه تاریک مرا ترساندی

                                        برلبت نام خدا بود – خدا شاهد ماست

                                                بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی

          دست ویرانگر تو عادت چرخیدن داشت

                   عادتت را به غلط چرخه ایمان خواندی

                                قلب صد پاره من مهره صد دانه نبود

                                         تو ولی گشتی و این گمشده را لرزاندی

                                                    جمع کن رشته ایمان دلم پاره شدست

من که تسبیح نبودم تو چرا چرخاندی؟

                                        

          


مهمونی ...

چه ضیافت غریبی من و گیتار و ترانه 

     جای تو : یه جای خالی شعر من شعر شبانه 

           هرم خورشیدی چشمات من رو آب کرد تموم کرد 

                 لحظه ی ناب پریدن با یه دیوار رو به روم کرد 

                                                                               گوش بده !‌ ترانه هام ترجمه ی چشمای توست 

                                                                                 تو تموم قصه هام همیشه جای پای توست 

تو ضیافت سکوتم تو اگه قدم بذاری

     می بینی از تو شکستم  اما تو خبر نداری

            بی تو از زمزمه دورم بی تو از ترانه عاری

                   زخم تو : زخم همیشه اینه تنها یادگاری

                                                                              گوش بده !‌ ترانه هام ترجمه ی چشمای توست 

                                                                                تو تموم قصه هام همیشه جای پای توست

                             

 

عاشقی ...

وقتي کسي رو دوس داري،حاضري جون فداش کني

حاضري دنيارو بدي،فقط يه بار نيگاش کني

به خاطرش داد بزني،به خاطرش دروغ بگي

رو همه چي خط بکشي،حتّي رو برگ زندگي

                                                            وقتي کسي تو قلبته،حاضري دنيا بد بشه

                                                فقط اوني که عشقته،عاشقي رو بلد باشه

                                  قيد تموم دنيارو به خاطرِ اون مي زني

                خيلي چيزارو مي شکني ، تا دل اونو نشکني

                                                                              حاضري که بگذري از دوستاي امروز و قديم

                                                                              حتی صداشو بشنوي ، شب از ميون دوتا سيم

                                                                              حاضري قلب تو باشه ، پيش چشاي اون گرو

                                                                              فقط خدا نکرده اون ، يه وقت بهت نگه برو

حاضري هر چي دوس نداشت ، به خاطرش رها کني

    حسابتو حسابي از ، مردم شهر جدا کني

         حاضري حرف و قانون رو ،  بذاري به زير پات

              به حرف اون گوش کني و به حرف قلب باوفات

                                وقتي بشينه به دلت ، از همه دنيا مي گذري

                                تولّد دوبارته ، اسمشو وقتي مي بري

                                حاضري جونت و بدي ، يه خار توي دستاش نره

                                حتي يه ذرّه گرد وخاک تو معبد چشاش نره

                                                            حاضري مسخرت کنن ، تمام آدماي شهر

                                                                 امّا نبيني اون باهات ، کرده واسه يه لحظه قهر

                                                                      حاضري هر جا که بري ، به خاطرش گريه کني

                                                                           بگي که محتاجشي و ، به شونه هاش تکيه کني

حاضري که به خاطر ، خواستن اون ديوونه شي

           رو دست مجنون بزني ، با غصه هاهمخونه شي

                                                         حاضري مردم همشون ، تو رو با دست نشون بدن

                                                                      ديوونه هاي دوره گرد ، واسه تو دس تکون بدن

                     

تو رو میخوام ...

کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه

      خودت میدونی عادت نیست فقط دوست داشتنه محضه

                           کنارم هستی و باز هم بهونه هامو میگیرم 

                                    میگم وای چقدر سرده میام دستاتو میگیرم

                                                         یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم 

                                                                   از اینجا تا دم در هم بری دلشوره میگیرم

                                   فقط تو فکر این عشقم ،تو فکر بودن با هم 

                                            محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم

       میدونم که یه وقت هایی دلت میگیره از کارم 

              روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوست دارم

                                                                 تو هم مثل منی انگار، از این دلتنگی ها داری 

                                                                 تو هم از بس منو میخوای یه جورایی خودآزاری

                                 کنارم هستی و انگار همین نزدیکیاست دریا

                                 مگه موهاتو وا کردی که موجش اومده اینجا

قشنگه ردپای عشق میاد زیر چتر برف

اگه حاله منو داری می فهمی یعنی چی این حرف

         

محتاجم ...

مثله خوشبختیه عاشق ته قصه بمون پیشم
        تو فانوس منی امشب بری تاریک تر می شم
                    کجای آسمون صافه نه این آغاز بی فرجام
                               نه موندن های بی حاصل نه رفتن های بی هنگام

        به امروز تو محتاجم به حالی که تو میدونی
                    هوا بدجوری دلگیره نرو بی چتر و بارونی...
                               بمونو آخر قصه تو دنیای خیالم باش
                                         بمونو روز و شب بامن پناه ماه و سالم باش
                
                    من و تومثله هم عاشق تو این دنیای بی دردیم
                               من از تو برنمی گردم تو از من برنمی گردی...
                                         به امروز تو محتاجم به حالی که تو میدونی
                                                  هوا بدجوری دلگیره نرو بی چتر و بارونی...
        
                 

پناهم بده ...

شب از پنجره بهم زل زده
                                    بمون ماه من
                                    پناهم بده ...
      پناهم بده که بارون میاد
                    که پرپر می شم تو دستای باد...
                                                                      نترس از منو غروب نگام
                                                                              یه کبریت بکش رو تاریکیها
بهم شک نکن اگرچه گمم
                 پناهم بده گل گندمم
                                                تو این لحظه ای که ماتیم بهم
                                                              من از تلخیه تو ناراحتم
بگو چی شده که همراهمی
         تو هم مثله من کمی مبهمی!
                                                         پناهم بده اگه بی کسم
                                                      که از عمق شب به تو میرسم
پناهم بده که ناب آورم
             مگه می شه که ازت بگذرم
                                                                        مگه میشه ؟؟
                                                                                     پناهم بده...



تو...

کنار بغض و دلسردی تو بی اندازه همدردی
         تو روزایی که می مردم تو بامن زندگی کردی
                    تو از حرفام رنجیدی ولی حالمو فهمیدی
                             تو اوج هق هقم بودم به من لبخند بخشیدی
                                        یک عمر فکر دریامو تو این مرداب سرگردون
                                                 بهت رویامو می سپارم بهم دریارو برگردون         
    تو برگشتیو لبخندت از این غصه نجاتم داد
            دعا کردم که برگردی چه قدر زود اتفاق افتاد...



خدایا دلم گرفته...

ای آسمان زیبا امشب دلم گرفته
      از های و هوی دنیا امشب دلم گرفته
             یک سینه غزق مستی دارد هوای باران
                      از این خراب رسوا امشب دلم گرفته
                                           امشب خیال دارم تا صبح گریه کنم
                                           شرمنده ام خدایا امشب دلم گرفته
                                           خون دل شکسته بر دیدگان تشنه
                                           باید شود هویدا امشب دلم گرفته
                                                                   ساقی عجب صفایی دارد پیاله ی تو
                                                                            پر کن به جان مولا امشب دلم گرفته
                                                                                    گفتی خیال بس کن فرمایشت متین است
                                                                                             فردا به چشم اما امشب دلم گرفته

   

خــــدایا:
          همه از تو می خواهند ، بدهی
                       من از تو می خواهم ، بگیری!
                                                              خـــــدایا:
                                                                         این همه حس دلتنگی را از من بگیر...

دلتنگتم ...

خودت خواستی که من مجبور باشم
      برم جایی که از تو دور باشم
                               تو پای منو از قلبت بریدی
                                      خودت خواستی که من اینجور باشم
                                                          خودت خواستی که احساسم بشه سرد
                                                                خودت خواستی نمیشه کاریم کرد
می دیدم دارم از چشمات میفتم  
      مدارا کردم و چیزی نگفتم
                               برام بودن تو بازی نبود و
                                      به این بازی دلم راضی نبود و
                                                           از اول آخرش رو می دونستم
                                                                  تو تونستی ولی من نتونستم
                                                                                         برات بودن من کافی نبود و
                                                                                                  حقیقت این که می بافی نبود و
                    دارم دق می کنم از درد دوریت
                    میخام مثل تو شم اما چه جوری؟؟؟
                                                           اما چجوری؟؟؟
 



 دلتنگتم ، بیا حرف دلمه ، بهت نیاز دارم میخوامت ، الان ...   

تولد ...

امـــروز چند شنبه است؟

چندم کدام مـــاه و چندم کدام ســال؟

امروز چند سال از من می گذرد و من چند ساله ام؟

              چیـــزی به یاد نمی آورم

                              جز این که امــروز اکنون است

                                            و اینجــا زمین است و من به دنیـــا آمدم

                                                                                                      به رسم عـــادت:

                                                                                                         تولدم مبارک




از قافله جا ماندم

             درست بیست و چند سال پیش،

                                                   ماندم...


     زندانی این روزگار زشت شدم...

                     روزگاری که نه از جنس من است نه از برای من...

چه رسمیست دنیا!

                  از گردشش می نالیم و می نالیم

                                        و روز زمین گیر شدنمان را جشن میکیریم!


نمیدانم...

              قلمم زیر بار دردها ترک برداشته کمرم خم شده!...

                     با این حال هنوز هم به دوست لبخند هدیه میدهم


 امروز آغاز بیست و دومین سالگرد  غربت نشینی ام هست....

                                                                              باز هم  به رسم عادت...
                                                                                                     تولدم مبارک..

        " آری، این قلب من است که در سینه مانند پرنده کوچک، سر مست از پرگشودن شادمانه می طپد".

                                               آه که من امروز، چقدر خوشحالم!.






آری،چنین باید...

ميگريم و مـي خندم ، ديوانه چنين بايد
ميـسـوزم وميسازم ،پـــــروانـــــه چنين بايد
مي كوبم ومــــي رقصم ، مـي نالم وميخوانم
در بـــزم جهــــان شـــــور، مســـتانه چنيآن بايد
مــــن اين همـــــــه شيدايــي ، دارم ز لـــب جامي
در دســـت تــــــو اي ســــاقي ، پيمانــه چنيـــــن بايد
خلــقــــم زپـــــي افـتـادنــــــد ، تا مســــت بگـــــــــيرندم
در صحــــبت بــــي عقـــــلان ، فرزانــــه چنين بــــايــــــــد
يكــــسو بـــــــردم عــــارف ، يكــــــسو كشــــدم عامي
بازيچــــــه ي هــــر دستــــــــي ، طفلانه چنين بايد
مــــوي تــــو و تســـــــــبيح شيخم ، بدر از ره برد
يا دام چــنان بايـــد ، يــا دانــــه چنيـــــــن بايـــد
بر تربت من جانا ، مستي كن ودست افشان
خنـديــدن بر دنيــــا ، رندانـــــه چنيــن بايد



رمضان مبارک...

کوله بارت بربند
     شاید این چند سحر فرصت آخر باشد
                           که به مقصد برسیم
                                بشناسیم خدا
                                                    و بفهمیم که یک عمر چه غافل بودیم ...
      می شود آسان رفت
          می شود کاری کرد که رضا باشد او
                                                               ای سبکبال
                                                                 در این راه شگرف
                                                                      در دعای سحرت
                                                                           در مناجات خدایی شدنت
                                      هرگز از یاد مبر
                             من جا مانده بسی محتاجم...

 

خدا گوید:
             تو ای زیبا تر از خورشید زیبایم
                                                  تو ای والاترین مهمان دنیایم
             بدان اغوش من باز است
                                                  شروع کن ، یک قدم با تو
                                                                               تمام گام های مانده اش با من...

غزل فدات...

    ای غزل به فدایت
    پشت اندیشه ها رد پایت
                                          مانده بر شانه شعر هایم
                                          بار سنگین افسانه هایت
                                                                             با همین بیت های مه آلود
                                                                              می سرایم دلم را برایت
هستیم جز همین شعر ها نیست
           باز می ریزم آن را به پایت
                                         جای صد زخم در سینه دارم
                                                 از تو اما ندارم شکایت
                                                                            خلوت سرد و سنگین دل را
                                                                              پر کن از موج گرم صدایت
                از توچیزی نمی خواهم آری
                          جز همین خلوت بی ریایت
                                      با تو باید شبی بود تا دید
                                               غیرت سبزت،ای بی نهایت


 

یه حرفایی ...

یه حرفایی همیشه هست که از عمق نگام پیداست

         ازاون حرفای تلخی که مثل شعر فروغ زیباست

                ازاون حرفا که یک عمره به گوش ما شده ممنوع

                        ازاون حرفای بی پرده شبیه شعری از شاملو

                                                                 ازاون حرفا که میترسیم ازون حرفا که باید زد

                                                                   ازاون درد دلای خوب ازون حرفای خیلی بد

   نگفتی و نمیگم ها حقیقتهای پنهونی

       ازاون حرفا که می دونم ازاون حرفا که می دونی

                                    به زیر سقف این خونه منم مثل تو مهمونم

                                    منم مثل تو می دونم تو این خونه نمی مونم

یه حرفایی همیشه هست که از درد توی سینست

         مثل رپ خونیه شاهین پر از عشق و پر از کینست

                     پر از نا گفته هایی که خیال کردیم یکی دیگه

                                                                       دلش طاقت نمیاره همه حرفامونو میگه

                                                                    همیشه آخر حرفا ،

                                                                                   پر از حرفای ناگفتست

                                                                    همیشه حال ما اینه،

                                                                                   همیشه دنیا آشفته ست...

ظهور کن ...

با این دل شکسته ما را صبور کن

یا لااقل به خاطر زینب ظهور کن

امشب بیا که روضه بخوانی برایمان

امشب بساط گریمان را تو جور کن ...

 

مهدی جان :

سوالی ساده دارم از حضورت

                                من آیا زنده ام وقت ظهورت؟؟؟!!

 اگر تو آمدی من مرده بودم.

                       اسیر سال و ماه و هفته بودم.

                                             دعایم کن دوباره جان بگیرم.

                                                                    بیایم در حضور تو بمیرم.

                                                                                            ...... ؟؟؟؟ !!!!! 

صخره...

حس و حالم خوش نیست

        بی تو دل داغونه

                یکی باید باشه

                         تو رو برگردونه

                                                        گم و گورم دورم

                                                                 گیج و ویجم خستم

                                                                           بس که پای پلکم

                                                                                 به دل در بستم

          پشت سر ویرونه

                   روبه رو دیواره

                          داره از ابر سیاه

                                     درد سر میباره

                                                                                    دل مغرور ما

                                                                                            دست و پا نمیزنه

                                                                                                    سنگ از اسمون بیاد

                                                                                                              صخره جا نمیزنه....

                                                   چشماتو به روم ببند

                                                             خدا چشمش بازه

                                                                          زندگی با گره هاش

                                                                                        آدم رو میسازه

 

                         

محبت...

   نام تو را آورده ام دارم عبادت میکنم

   گرد نگاهت گشته ام دارم زیارت میکنم

                             دستت به دست دیگری از این گذشته کار من

                     اما نمی دانم چرا دارم حسادت میکنم

                     گفتی دلم را بعد از این دست کس دیگر دهم

                                          شاید تو با خود گفته ای دارم اطاعت میکنم

                                       من عاشق چشم توأم تو مبتلای دیگری

                                       دارم به تقدیر خودم چندیست عادت میکنم

                                                                 تو التماسم میکنی جوری فراموشت کنم

                                                    با التماس خود تو را به قلبم دعوت میکنم

                                                    گفتی محبت کن برو باشد خداحافظ ولی

                                                                                    رفتم که تو باور کنی دارم محبت میکنم